Yeni çalışma dönemine başladığımız bu günlerde çalışmalarımız için eser taraması yaparken bestekârların , güftekârların hayatlarını ve bestelenen şarkıların hikayelerini de araştırıyorum . Bazı şarkıların hikayeleri çok hazin ve ilginçtir . Musıkimizde bestekar ve güftekar olarak çok başarılı ikililer vardır, mesela; Vecdi Bingöl - Sadettin KAYNAK, Yahya Kemal BEYATLI- Münir Nurettin SELÇUK , Ümit Yaşar OĞUZCAN – Avni ANIL gibi .
Bugün yazımıza konu olan eserin şairi Ümit Yaşar OĞUZCAN, genellikle partner olarak Avni Anıl’ı tercih ederken, bu güftesi Münir Nurettin Selçuk tarafından bestelenmiştir. Şarkının hikayesi de melodisinin gücü kadar çarpıcıdır. ‘’ Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın’’ diyerek yazdığı mısraları, bestekar Münir Nurettin Selçuk, Kürdilihicazkar makamında besteleyerek ölümsüz bir şahesere imza atmıştır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı Beni sensiz bıraktın, beni bensiz bıraktın
Ümit Yaşar Oğuzcan aşk ve ayrılık şarkılarının şairidir.. Melankoli dolu ruhu ve bunları satırlara döktüğü şiirleriyle tanınan Oğuzcan’ın şiirlerinde, aslında yaşadıklarının etkisi çok büyüktür. Çalkantılı bir yaşam süren ünlü şairimiz, yaşamı boyunca 24 intihar girişiminde bulunmuştur.
Baba Oğuzcan’ın hayatı büyük oğlu Vedat Oğuzcan’ın yaşamını da olumsuz yönde etkiler. Babasının hayata bakış açısı, Vedat Oğuzcan’ın da aklında “intihar” fikrini dolaştırır. Babasının başarısız intihar girişimlerinin aksine, Vedat Oğuzcan ilk girişiminde Galata Kulesi’nden atlar ve 17 yaşında hayatını kaybeder.
Hayatını şiirlerine yansıtan yazar, bu acısını yine dizelere dökerek yenmeye çalışır. Oğlunu kaybetmenin acısını yüreğinde derin acılarla yaşayan babanın yürek yangınları pek çok şiirinde alev alev mısralara bürünmüştür. Onlardan biri olan Galata Kulesi şiirinden de kısa bir bölümü sizlere naklediyorum.
GALATA KULESİ
Pırıl pırıl bir yaz günüydü
Aydınlıktı, güzeldi dünya
Bir adam düştü o gün Galata Kulesinden
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Ömrünün baharında
Bütün umutlarıyla birlikte
Paramparça oldu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu
Gencecikti Vedat
Işıl ışıldı gözleri
İçi
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Söndü güneş, karardı yeryüzü bütün
Zaman durdu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu
