Günün sözü: Unutma ki ağzında bal olan arının kuyruğunda da iğnesi vardır. (Tolstoy)
YİRMİNCİ YÜZYILIN İKİNCİ YARISI
Özlem özlem özlem
Yokluk yokluk yokluk
Açlık açlık açlık
Yalan yalan yalan
Korku korku korku
Ölüm ölüm ölüm
Duman duman duman
CAHİT KÜLEBİ
KARA BAKIRIN DÖVÜLÜŞÜ
Vur demirci vur, çekildi besmele
Yabancıyım, şehriniz bana uzak
Ayrıyım kaplardan, kacaklardan
Her tarafım dağ kokar
Ne bileyim bir şey taşımasını
Buğday olsun, ışık olsun, su olsun
Vur ki eğri yerlerim düzele
Kapılmış düşüncem vuruşlarındaki sele
Mağaralar benim hala, ormanlar benim
Nasıl düştüm sessizliklerden bu gürütüye, belli değil
Nasıl kayboldu toprak, bilinmez
Kıvılcımlar sıçrar yüzüme gözüme hep
Ateşten geçerek varılırmış, anladım
Güzele
Vur ki bana da akıl gele
Oğul dövüle dövüle pişer
Parıl parıl nefesi körüğün
Hayat verir yaşamalarıma sessiz
Vur ki uyanayım yalnızlığın uykusundan gayrı
Bir göreyim neymişler, nasılmışlar
İnsanlar alıp götürsün beni hele.
MELİH CEVDET ANDAY
- - - -
