Bir gün sonra cumartesi, 14 Şubat Sevgililer Günü. Ben bu güne diğer özel günlerden biraz farklı bakıyorum. Çünkü anneler babalar günlerinde sadece tek taraflı kutlama var. Oysa 14 Şubatta karşılıklı olarak iki kişi arasındaki sevgi alışverişi yaşanıyor.
İster sevgiliniz olsun veya olmasın, gelin bu güne genel anlamda ‘’sevgi günü’’ diyelim. O gün önünüze çıkan herkese ve her şeye ‘’Seni seviyorum’’ deyin. Nasıl mı? Neden mi? Şöyle:
Sabahleyin uyanıp yatağınızda doğrulup, Tanrıya şükredin ve ‘’Seni seviyorum. Bana bu günü yaşama fırsatı verdiğin için’’ deyin.
Kalkıp banyoya gideceksiniz. Lavabonun önünde durup karşısına geçtiğiniz aynada gördüğünüze ‘’seni seviyorum’’ deyin ve gülümseyin. O da size gülümseyecektir. Yani işe önce kendinizi sevmekle ve kendinizle barışık olmakla başlayın.
Odanıza döndüğünüzde perdeleri açın, pencereyi de. Şubat serinliğini içinizde hissedin. Gün aydınlanmıştır. Güneş bulutların arkasında olsa bile ona ‘’seni seviyorum.
Çünkü beni ısıtıyorsun, çevremi görmemi sağlıyorsun’’deyin.
Belki gökyüzünde sabah kahvaltılarını bulmak için kanat çırpan kuşlar göreceksiniz. Onlara ‘’sizi, kargalar serçeler, kumrular, martılar, kırlangıçlar. Bütün kuşlar hepinizi seviyorum. Sizler özgürlüğün simgelerisiniz’’deyin.
Sokakta bir sokak kedisi veya köpeği görürseniz onları da sevdiğinizi ifade edin. Çünkü kendini, doğayı, hayvanları sevmeyen diğer insanları sevemez.
Kahvaltı sofranıza sevdiklerinizle oturduğunuzda çayınızdan bir yudum almadan onları öpün ve sevdiğinizi söyleyin. Size bir aile olma mutluluğu yaşattıkları için.
Tek başınıza mısınız? Üzülmeyin, hemen küsmeyin. Radyonuzun tuşuna basın. O bütün dünyayı odanıza getirecektir. TV yi açın sizi kim bilir nerelere götürecektir. İletişim araçlarını çok sevdiğinizi bir kere daha ifade edin.
Evden çıkarken kapıcınızla karşılaşırsanız ‘’her sabah karda yağmurda ekmeğimi gazetemi getiriyorsun. Temiz bir ortamda yaşamamızı sağlıyorsun. Bunun için seni seviyorum’’ deyin.
Eğer önemli bir işiniz yok ise ve hava da güzelse alın ailenizi, sevgilinizi çıkın. Bir etkinliğe katılın, sinemaya, tiyatroya, konsere gidin. Bir balık lokantasında birlikte yemek yiyin. Kır kahvesinde çay kahve için. Neşeli saatler o günkü yaşamınızın en güzel parçası olsun.
Yalnızsanız uzun bir yürüyüşe çıkın. Rastladığınız dostlarınızla selamlaşın. Onları sevdiğinizi söyleyin. Sahil boyunca dolaşın. Denizin iyotlu havası ciğerlerinize işlesin.
Park ve bahçelerde oturun. Oynayan çocukların, restoran ve kafelerde yiyip içen insanların mutluluklarını paylaşın ve ‘’ yaşamayı seviyorum’’ deyin.
Yaşama sevinci yoksa yukarıdaki sevgilerin hiçbirisi olmaz. İnsan yaşamdan kopmamalı. Bu bağ yılda bir gün değil sürekli sevgi ile sıkı tutulmalı.
Her gününüz sevgiyle dolsun. Yaşama sevinciniz hiçbir zaman yok olmasın.
İster sevgiliniz olsun veya olmasın, gelin bu güne genel anlamda ‘’sevgi günü’’ diyelim. O gün önünüze çıkan herkese ve her şeye ‘’Seni seviyorum’’ deyin. Nasıl mı? Neden mi? Şöyle:
Sabahleyin uyanıp yatağınızda doğrulup, Tanrıya şükredin ve ‘’Seni seviyorum. Bana bu günü yaşama fırsatı verdiğin için’’ deyin.
Kalkıp banyoya gideceksiniz. Lavabonun önünde durup karşısına geçtiğiniz aynada gördüğünüze ‘’seni seviyorum’’ deyin ve gülümseyin. O da size gülümseyecektir. Yani işe önce kendinizi sevmekle ve kendinizle barışık olmakla başlayın.
Odanıza döndüğünüzde perdeleri açın, pencereyi de. Şubat serinliğini içinizde hissedin. Gün aydınlanmıştır. Güneş bulutların arkasında olsa bile ona ‘’seni seviyorum.
Çünkü beni ısıtıyorsun, çevremi görmemi sağlıyorsun’’deyin.
Belki gökyüzünde sabah kahvaltılarını bulmak için kanat çırpan kuşlar göreceksiniz. Onlara ‘’sizi, kargalar serçeler, kumrular, martılar, kırlangıçlar. Bütün kuşlar hepinizi seviyorum. Sizler özgürlüğün simgelerisiniz’’deyin.
Sokakta bir sokak kedisi veya köpeği görürseniz onları da sevdiğinizi ifade edin. Çünkü kendini, doğayı, hayvanları sevmeyen diğer insanları sevemez.
Kahvaltı sofranıza sevdiklerinizle oturduğunuzda çayınızdan bir yudum almadan onları öpün ve sevdiğinizi söyleyin. Size bir aile olma mutluluğu yaşattıkları için.
Tek başınıza mısınız? Üzülmeyin, hemen küsmeyin. Radyonuzun tuşuna basın. O bütün dünyayı odanıza getirecektir. TV yi açın sizi kim bilir nerelere götürecektir. İletişim araçlarını çok sevdiğinizi bir kere daha ifade edin.
Evden çıkarken kapıcınızla karşılaşırsanız ‘’her sabah karda yağmurda ekmeğimi gazetemi getiriyorsun. Temiz bir ortamda yaşamamızı sağlıyorsun. Bunun için seni seviyorum’’ deyin.
Eğer önemli bir işiniz yok ise ve hava da güzelse alın ailenizi, sevgilinizi çıkın. Bir etkinliğe katılın, sinemaya, tiyatroya, konsere gidin. Bir balık lokantasında birlikte yemek yiyin. Kır kahvesinde çay kahve için. Neşeli saatler o günkü yaşamınızın en güzel parçası olsun.
Yalnızsanız uzun bir yürüyüşe çıkın. Rastladığınız dostlarınızla selamlaşın. Onları sevdiğinizi söyleyin. Sahil boyunca dolaşın. Denizin iyotlu havası ciğerlerinize işlesin.
Park ve bahçelerde oturun. Oynayan çocukların, restoran ve kafelerde yiyip içen insanların mutluluklarını paylaşın ve ‘’ yaşamayı seviyorum’’ deyin.
Yaşama sevinci yoksa yukarıdaki sevgilerin hiçbirisi olmaz. İnsan yaşamdan kopmamalı. Bu bağ yılda bir gün değil sürekli sevgi ile sıkı tutulmalı.
Her gününüz sevgiyle dolsun. Yaşama sevinciniz hiçbir zaman yok olmasın.
