Zaman akıl almaz bir süratte geçip gitmektedir, günlük yaşantının girdabına kapılan insan, zamanın akış hızının farkına çoğu zaman varamamaktadır. Çok önemli gibi görünün bir sürü ıvır zıvır iş zamanımızın büyük bir bölümünü çalmaktadır. O an için önemliymiş gibi görünen bir çok iş aslında bizim günlük telaşımızın yarattığı sıradan işlerdir. Bu telaş içinde ömrümüz geçip tükenmektedir. Kendimizi mutlu edecek , manevi dünyamızı ihya edecek işlere zaman ayırmakta çoğu zaman geç kalmaktayız hatta bu arzularımızı bırakın gerçekeleştirmeyi dillendirmekte bile çok ketum davranmaktayız.

Her insanın gelecekle ilgili planları ve yapmayı arzuladığı özlemleri vardır. Acaba içimizden kaç kişi bu arzularını gerçekleştirme fırsatını yakalıyor. Gençlik yılları iş kaygısı , eş kaygısı ile , yetişkinlik ve olgunluk dönemi , çoluk çocuğun ikbalini hazırlama kaygısı ile elimizden kayıp gidiyor. Tamam artık şimdi biraz kendi arzularımın peşine düşeyim dediğimiz zaman da ya hastalanmış aile büyüklerimizin ya da kendi hastalıklarımızın pençesinde kıvranmaya başlıyoruz. Bu çarkın dışına düşebilme fırsatını bulan birkaç şanslı kişi mutlaka vardır ama bu çarkın içinde yok olup giden milyonlarca insan var.

Yaşantımızın belli dönemlerinde, kendi benliğimize yönelik mutluluk duyacağımız işleri yapmak için mutlaka fırsat yaratmamız lazımdır. İleriye ötelemek aslında bu arzuların gereçekleşmemesinin temel sebebi olmaktadır. Sorumluluklarımızı terk etmeden, kendimizi mutlu edecek planlarımızı gerçekleştirmek bencillik değildir. Mutluluk yaşamın temel duygusudur , bu duyguyu doyasıya yaşayabilmek biraz da kendi elimizde olan bir şeydir. Ulaşılabilir hedefleri olan insanlar yaşamdan daha çok haz alabilmektedir ve her gerçekleştirdikleri arzuları hedefleri yaşam sevinçlerini artırdığından bu insanlar çevrelerine de mutluluk aşılamaktadırlar.

Yakınen tanıdığım bir çok dostum , arkadaşım bu ve buna benzer duygularını benimle paylaştıklarında bende aynı kaygıların içinde günlerimi geçirdiğimin farkına varıyorum. İçimi karartmadan ileriye yönelik planlarımı hayata geçirmek için buğün ne yapmalıyım diyerek hemen ajandamı gözden geçirip beni mutlu edecek işlere zaman ayırmaya gayret ediyorum. Bazen çok küçük bir şey bile yapınca büyük mutluluk duyuyorum … Mesela uzun zamandır hal hatır sormayı ihmal ettiğim bir yakınımı arıyorum onunla görüşüp konuşmak bile ayrı bir mutluluk vesile oluyor.

Sağlığımız yerindeyken yapmayı düşündüğümüz planlarımızı bir an önce yapmak için zaman kaybetmeyelim. Yarın yaparım , öbür gün yaparım deyip ertelemeyin yarın yapma fırsatını bulamayabilirsiniz. Ata sözümüz ne güzel diyor ‘’ BU GÜNÜN İŞİNİ YARINA BIRAKMA ‘’