16 Eylül 1922 günü, Kocaeli Grup Komutanlığı birlikleri ile muharebe eden, iki alaylı ( 27’nci ve 30’uncu Alaylar) Yunan 10’uncu Tümen’di. Kolordu emrine göre, 27’nci Alay’la bir Sahra Bataryası 16/17 Eylül 1922 gecesi Bandırma’dan vapurlara bindirilecek, 30’uncu Alay’la Dağ Topçu  Taburu’nun ( 8 Top) Deliklibayır’a çekilip Erdek’ten  bindirmeyi örtecekti. Fakat Kocaeli Grubu’nun devamlı ve şiddetli taarruzları karşısında, 27’nci Alay vapurlara binmeye olanak bulamadığından, iki alayı ile Deliklibayır’a çekildi.  3’üncü Tümen de, Kolordu’dan bir emir almadan ve Türk baskısı olmadığı halde Deliklibayır’a çekildi. Kolordu Komutanı, 16 Eylül 1922 saat 20 00’de, Erdek’e geldi. 10’uncu Tümen’in 30’uncu, 3’üncü Tümen’in 12’nci Alaylarını iki dağ topu ile (dört batarya) 10’uncu Tümen Komutanı’nın emrine vererek Deliklibayır’ın savunmasıyla görevlendirdi. 27’ nci Yunan Alayı’nın bir Taburu ile bir sahra bataryasını Berzah’ın kuzeyindeki sırtlarda, Deliklibayır’daki birliklerin çekilmelerini desteklemek göreviyle mevzilendirdi.  Diğer bütün birlikler Erdek’e çekildiler. 16/17 Eylül 1922 gecesi, Erdek’ten 6’ ncı, 27’ nci (bir taburu noksan ) Piyade Alayları ile bir sahra bataryası ve 3’ü ncü Tümen karargâhı, gemilere bindiler.

17 Eylül 1922 (Deliklibayır Taarruzu):

17 Eylül 1922 günü 01 00’de, Bandırma çıkış yolları tutulmuş, ortalık ağarırken 61’inci Alay 2’ nci Taburu Bandırma’ya girmiş, arkadan gelen 1 ve 2’ nci Akıncı Bölükleri’nin de çabalarıyla ilçede sükunet sağlanmıştı.

17 Eylül 1922 günü erken saatlerde, ortalıkta bir sessizlik vardı.

Yunan torpidoları, Karşıyaka hizasına kadar çekilmişlerdi.Bu sessizliği gören Kocaeli Grup Komutanı, Mürettep Süvari Tümeni ve 61’inci Alay tarafından  Edincik yolunun kesildiğini ve o doğrultuda kaçanların esir edildiklerini, Bandırma’daki son Yunan erinin de vapura binip  gittiğini ve muharebenin artık bitmiş olduğunu sandı. Bu nedenle, Mudanya’dan beri dinlenmeden yürüyen ve 16 Eylül günü ve gecesi devamlı muharebe ederek çok yorulup kayıplar veren ağırlıkları da henüz Erikli’de bulunan 18’inci Tümen’e, Konaklamak üzere Çakılköy- Erikli bölgesine hareket etmesini, Mürettep Müfreze’ye de Askeri İstasyon batısındaki pavyonlarda istirahata geçmesini, emretti.

18’inci Tümen, 17 Eylül 1922 günü saat 06 15’te Erikli’ye hareket etti.

Kocaeli Grup Komutanı, Deliklibayır doğrultusundan silâh sesleri işitmesi ve halkın da Deliklibayır’ı Yunanlıların tuttuğunu bildirmesi üzerine, 17 Eylül 1922 günü saat 08 30’da, 61’inci Alayı Mürettep Müfreze emrine vererek Deliklibayır’a taarruzla, Yunanlıları atmasını emretti.

18’inci Tümen, Kudretli Dağ Bataryası’nı Mürettep Müfreze emrine vermişti. 18’inci Tümen’e de, Kayacık Köyü’nde kalması ve harekete hazır bulunması, emrini gönderdi.

Mürettep Müfreze Komutanı, Tekfur Çiftliği – 354 rakımlı Deliklibayır Tepe hattının batısından 61’inci Alay’ı, doğusundan 10’uncu ve 20’nci Hücum Taburları’nı taarruza memur etti.

Bağımsız İzmit Taburu ile Bağımsız Yalova Bölüğü’nü müfreze ihtiyatı olarak, kasabanın 500 metre güneyindeki Gazhane Deresi’nde bulundurdu.

Kocaeli Grubu’nun bütün topçusu, bu taarruzu desteklemek için mevzilendirildi

Kocaeli Grup Komutanı’nın, saat 08 30’da, Kayacık’ta toplanılması için 18’inci Tümen’e gönderdiği emir  18’inci Tümen Komutanı’na saat 11 30’da varmıştı ki, bu sırada birlikler Erikli bölgesine ulaşmak üzere idiler.

18’inci Tümen Komutanı, saat 14 15’te, Grup Komutanı’na yazdığı cevapta ; Birliklerinin Erikli ve Çakılköy’e vardıklarını  bildirerek, çok yorgun olduklarından geceyi Erikli’de geçirmelerine izin verdi.

Grup Komutanı ; 18 nci Tümen Komutanlığı’na, 18 Eylül 1922 sabahı, 1’inci Tümen’le beraber taarruza katılmak üzere (18 Eylül) ortalık ağarmadan  Gazhane’de toplanmalarını ve bu gibi mütalaalarla emirlere aykırı hareket edilmemesini istedi.Grubun elinde bugün hiç ihtiyat kalmadığından, disiplin ve emniyet için Bandırma’da bıraktığı iki Akıncı Bölüğünü Gazhane Deresi’ne, yanına getirtti.

Mürettep Müfreze, 19 ve 20’nci Hücum Taburları ve batıdan 61’inci Alay’ın 2’nci ve 3’üncü Taburları birinci hatta olarak, topçu desteğinde, saat 10 00’da ilerlemeye başladı.

Yunan savunmasını karadaki topçu bataryaları dışında, denizden de savaş gemileri atışlarıyla destekliyordu.

Yunanlılar, Deliklibayır – Karabayır hattını iki Piyade Alayı ile savunuyorlardı.

Açık arazide, deniz ve kara topçusu ile ağır makineli  tüfeklerin şiddetli ateşleri altında taarruz çok zor oluyordu.

Özellikle doğudaki hücum taburlarının ilerleyişlerindeki yavaşlığı gören Mürettep Müfreze Komutanı, iki taburun arasından Bağımsız Yalova Bölüğü’nü de ileri hatta sürdü ve birliklere taarruzun hızlandırılmasını emretti.

Batıdan ilerleyen 61’inci Alay, saat 15 00’te Delikbayır eteklerine vardı.

Alay ve Tabur Komutanları en ileri hatlarla beraber ilerliyor ve devamlı olarak teşviklerde bulunuyorlardı. Alay, düşman ateşlerinin etkisine ve kayıplara bakmaksızın hücum mesafesine yanaştı.