Bu haftaki köşemizde de özellikle seçimlerden sonra birçok kişinin merak ettiği Makyavelizm’den bahsedeceğiz ilk olarak bu fikrin babası olan Niccolò Machiavelli’yi kısaca tanıtmak isterim…

Niccolò Machiavelli, 3 Mayıs 1469'da Floransa, İtalya'da doğmuştur. Babası ise bir avukattır. Machiavelli, hukuk eğitimi almak üzere Floransa Üniversitesi'ne girmiştir.
1489 yılında Floransa hükümetinde küçük bir görevle görevlendirildi ve bu, politik kariyerine başlamasını sağladı. 1498 yılında ise Chancery of the Ten adlı Floransa hükümetindeki en önemli pozisyonlardan birine getirildi. Bu dönemde Machiavelli, Floransa'nın iç ve dış politikası üzerinde etkili bir rol oynadı.
Machiavelli, 1512 yılında Floransa'da Medici ailesinin yeniden iktidara gelmesiyle birlikte politik yaşamından uzaklaştırıldı. Bu dönemde kendisine ait olan mülklerine çekildi ve yazmaya odaklandı.
En ünlü eseri olan "Prens"i 1513 yılında yazdı. Kitap, hükümdarlara ve liderlere politik liderlik ve iktidar kazanma konusunda tavsiyeler sunmaktadır. Machiavelli'nin görüşleri, zamanının siyasi gerçekliklerine ve güç dengelerine dayanmaktadır.
Machiavelli, siyasi fikirlerini geliştirmeye devam etti ve yazılarını yayınladı. Ayrıca, Floransa Cumhuriyeti'nin eski parlamento binası olan Palazzo Vecchio'da bir süre görev yaptı.
Machiavelli, 1527 yılında hayatının sonuna doğru Floransa Cumhuriyeti'nin düşmesiyle birlikte tutuklandı ve işkence gördü. Serbest bırakıldıktan kısa bir süre sonra 21 Haziran 1527'de hayatını kaybetti.
Niccolò Machiavelli, politika, liderlik ve güç ilişkileri üzerine yazdığı eserleriyle siyaset felsefesine önemli katkılarda bulunmuş bir düşünür ve yazardır. Eserleri günümüzde hala okunan ve tartışılan önemli metinler arasındadır.

Machiavellizm ise politika ve liderlik gibi alanlarda Niccolò Machiavelli'nin fikirlerine dayanan bir yaklaşımı ifade eder. Machiavellizm terimi, 16. yüzyılda İtalyan siyaset filozofu ve yazar Niccolò Machiavelli'nin en ünlü eseri olan "Prens" adlı kitabına dayanmaktadır.

Machiavelli, "Prens" kitabında, devlet yönetimi ve liderlik hakkında çeşitli tavsiyelerde bulunurken, gerçekçi ve pragmatik bir yaklaşım benimsemiştir. Kitabında, politik liderlerin ve hükümdarların güçlerini korumak ve genellikle amacına ulaşmak için ihtiyaç duyabileceği bazı etik dışı veya amoral yöntemleri tartışmıştır. Bu yöntemler arasında kurnazlık, manipülasyon, yalan söyleme, şiddet kullanma ve insanların güvenini kötüye kullanma gibi stratejiler bulunabilir.

Machiavellizm, Machiavelli'nin önerdiği bu gerçekçi ve amoral politika anlayışını takip eden bir kişinin tutumunu ifade eder. Bu yaklaşım, kişisel ve politik amaçlara ulaşmak için güçlü bir liderlik ve stratejiyi vurgularken, ahlaki değerlerin ve etik ilkelerin ikincil olduğunu savunur.
Ancak Machiavellizm, bazı eleştirmenler tarafından etik dışı, bencil ve insan odaklı olmayan bir yaklaşım olarak görülür.
Diğerleri ise bu yaklaşımı gerçekçi bir politik analiz ve liderlik tavsiyesi olarak değerlendirir.
Machiavellizm, günümüzde hâlâ tartışmalı bir konu olmaya devam etmektedir ve farklı yorumlamalara tabi tutulmaktadır.