Sevgili okurlarım bugünkü yazımda küfür, lügatte örtmek demektir. İstilahta ise Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesselamın Allah’u zülcelal katından getirdiği kati olarak bilinen şeylerden birini inkar etmektir.

Sevgili okurlarım 4 çeşit küfür vardır;

1-Küfr-i İnkari: Allah’u Zülcelali tanımayıp onu asla kabul etmemektir. Allah’u Zülcelalin varlığını inkar eden kafirler gibi.

2-Küfr-i Cuhudi: Kalple Allah’u Zülcelali tanıyıp, kibrinden dolayı diliyle ikrar etmemektir. Aynı şeytanın küfrü gibi.

3-Küfr-ü İnadı: Kalple Allah’u Zülcelali bilmek, dille itiraf etmemek. Ebu Talip gibi zira o, “Ben Muhammed’in dininin dinlerin en hayırlısı olduğunu biliyorum. Fakat beni tenkit ederler diye itiraf etmiyorum” diyor.

4-Küfri Nifaki: Dille ikrar ettiği halde kalple tasdik etmemektir, münafıklar gibi.

Bir kimse bilmeyerek küfrü gerektiren bir söz söylese kafir olur mu?

Bilmeyerek küfrü gerektiren bir söz söyleyen kimsenin kafir olup olmayacağı hakkında ihtilaf vardır. Ulemaların çoğunluğuna göre bilmemek bir mazeret değildir. Bilerek yada bilmeyerek de olsa küfür kelimesi söylemek küfürdür.

Bazı ulemalara göre ise, küfrü gerektiren sözün muhtevasına inanmayan kimse böyle bir kelime söylerse kafir olmaz.

1-Bir kimsenin kalbine küfrü icap ettiren şeyler gelirde, dili ile söylemezse mümindir. Fakat kalbine geldikten sonra küfre azmederse kafir olur.

2-Bir kimse, başka bir kimseye küfür kelimesini söylesin diye telkin etse o telkin eden kimse kafir olur çünkü telkin ettiği için.

3-Bir kimse filan adam uçarsa ben kafir olacağım derse o insan uçamayacağı halde bunu iddia eden kişi küfrünü buna bağladığından dolayı kafir olur.

Amin.