Bu dünyadan bir Necmi Tezcan geçti. O benim amcamdı. Dürüstlük örneğiydi. Emekli öğretmendi. Kalbine yenik düştü. 10 yıl oldu aramızdan ayrılalı.
Geçtiğimiz Cuma günü Elmalık Köyü’ne gittim. Öğretmen arkadaşım Ekrem Tunç’un eşi Zahide Hanım vefat etmişti. Arkadaşımıza başsağlığı dilemek ve acısını paylaşmak görevimizdi. Elmalık Köyü tarihi bir gününü daha yaşadı. Cenaze törenine katılanların fazlalığı Elmalık İlkokulunda müdürlük de yapan Ekrem Tunç arkadaşımın ve sevgili eşinin ne kadar çok sevildiğinin göstergesiydi. Birçok öğretmen arkadaşımda oradaydı. Bu vesileyle Ekrem arkadaşıma ve tüm Tunç ailesine bir kez daha başsağlığı diliyorum.
Biz öğretmenler de bir kenarda durmuş eski günlerden bahsederek namaz saatini bekliyorduk. Öğretmen Fikret Keskin rahmetli amcam Necmi Tezcan ile ilgili bir anısını aktardı.
Ben hiçbir ekleme yapmadan Emekli Öğretmen Fikret Keskin’in ağzından aktarıyorum.
“1970’li yıllar. Yalova’lı öğretmenler aile bütçelerine katkıda bulunmak ve kaliteli ürünlere ulaşabilmek amacıyla bir tüketim kooperatifi kurdular. Hürriyet sokakta faaliyete geçen kooperatifin satış mağazası bugünkü marketler mantığıyla çalışıyordu. Çok büyük ilgi vardı. Yalova’nın ilk marketi diyebiliriz.
Sanıyorum 1976 yılıydı yağ kıtlığı vardı. Ayçiçek yağını bulmak çok zordu. Öğretmen Necmi Tezcan Kooperatif başkanıydı bende yönetim kurulu üyesiydim. Birlikte yağ bulmak üzere yola düştük.
Mudanya yakınlarındaki Emek Ayçiçek yağı fabrikasına gittik. Uzatmayayım kamyonumuzu yağ tenekeleriyle doldurduk. Ödememizi yaptık. Tam yola çıkacağız yükleme yapan işçiler iki küçük çuval zeytinyağı sabunu getirerek kamyon kasasının en arkasına getirip koydular. İşte o zaman Necmi Tezcan hemen atıldı. Biz sabun siparişi vermedik dedi. Yüklemeyi yürüten görevli; yoruldunuz çok emeğiniz geçti. Öğretmenlerimize küçük bir hediyemiz olsun, kabul edin lütfen dedi.
Dürüstlük abidesi Necmi Tezcan’a sabunları kabul ettirmek mümkün değildi. Sonuçta sabun paketlerini geri verdik ve dönüş yolculuğumuz başladı.
Öğleden sonrasıydı acıkmıştık. Yol kenarındaki bir benzinlikte yemek molası verdik. Kooperatif için çalışmıştık. Hiçbir çıkarımız yoktu. Yolluk filanda almayacaktık. Hiç değilse yemek paralarını koopearatif öder mi acaba dedim. Necmi öğretmenim; hiç aklına bile getirme, dedi. Yemek paralarını cebimizden ödedik.
Dışarıya çıktığımızda yağ tenekesi yüklü kamyonumuz adeta sarılmış vaziyetteydi. Brandanın altından yağ tenekelerini görenler kamyonun etrafında birikmişti. Seyircilerden biri; yağları üç katına almaya hazırız. Siz dönün tekrar alın, demek gafletinde bulundu. Necmi öğretmene bunu söylemek bile büyük cesaret ister. Söyleyenin yüzüne bile bakmadı. Kamyona binip Yalova’ya döndük.
Kooperatif mağazasının önünde yağ indirildiğini görenler hemen uzun bir kuyruk oluşturmuşlardı bile. Burada şahit olduğum bir olayı daha anlatmadan geçemeyeceğim. Biz yağ indirmeye çalışırken kendisinin emekli general olduğunu yağ almak için öncelik istediğini söyleyen bir kişiye dönen Necmi Tezcan “Kim olursa olsun asla önceliği yoktur. Herkes sırasını bekleyecek” dedi.
Emekli Öğretmen Fikret Keskin; Necmi Tezcan’la birlikte çalıştığını buna benzer başka anılarının da olduğunu ifade ederek sözlerini tamamladı.
Bazen düşünüyorum Necmi Amcam acaba bu dürüstlüğünden ve haksızlıklara karşı olan mücadelesinden dolayı mı stres yapıp kalp sağlığını bozup aramızdan erken ayrıldı…
Anılar… anılar… Yaşım 75’e ulaştı. Artık anılar birer birer silinmeye başladı. Bu durumdan dolayı üzülüyorum. Ancak kaçınılmaz bir durum.
Biraz da fotoğrafları konuşturalım.
- Emekli Öğretmen Fikret Keskin, Necmi Tezcan öğretmenle olan anısını bana anlatırken olayı adeta yaşıyordu.
- Dürüstlük abidesi Necmi Tezcan’la 1972 yılında çekilmiş fotoğrafım. Fotoğrafta omzuna elimi koyduğum yakışıklı delikanlı ise biricik kardeşim Hayri Tezcan’dır. Amcamızla gurur duyuyoruz.
