GÜNAYDIN Değerli Okurlar,

Bir süredir kâğıdın önemi ve nasıl elde edildiği gibi konularda görüşlerimi sizlerle paylaşıyorum.

Kâğıdın, tıpkı para gibi bağımsızlığın önemli bir sembolü olduğu düşüncesindeyim.

Biliyorum benim gibi düşünmeyenler de var, olsun. Bu benim düşüncem!

Osmanlı döneminde kâğıt üretimi yapılıyordu ama bu yeterli değildi. Mevcut üretim yabancı kâğıtlar ile aynı kaliteye ulaşamadığı için genellikle tercih edilmiyordu.

En önemlisi, Cumhuriyet’ in kurulduğu yokluklarla boğuşulduğu o dönemde, işleyen uygun bir kâğıt fabrikası da yoktu.

Cumhuriyet’ in kuruluşuyla birlikte, genç Türk Devleti, kendi kâğıdını da üretmeye başladı.

1934- 1939 yılları arasındaki sanayi gelişiminin hedeflendiği Birinci Beş Yıllık Sanayi Plânı, 17 Nisan 1934 tarihinde yürürlüğe girmişti. Bu plânda, ülkenin toplam kâğıt ihtiyacının yarısını karşılayacak bir kâğıt fabrikasının kurulması öngörülmüştü. Bu fabrika kurulduktan sonra genişletilecek veya yeni bir kâğıt fabrikası daha kurulacaktı.

1934 yılında ilk kâğıt fabrikasını kurma görevi Sümerbank’ a verildi.

6 Ekim 1936’ da İzmit Birinci Kâğıt Fabrikası’ nın açılışı yapıldı. Fabrika yılda 2 000 ton karton, 4000 ton ambalaj kâğıdı, 2700 ton iyi cins yazı ve matbaa kâğıdı, 1800 ton adi cins matbaa kâğıdı, 40 ton sünger kâğıdı olmak üzere toplam 10 500 ton kâğıt üretecekti. Fabrikanın üretim miktarı zaman içinde arttı.

1937 yılında Kaolin Fabrikası kuruldu, fabrika 1941’ de işletmeye açıldı.

1939 yılında Selüloz Sanayi Müessesesi kuruldu.

1944 yılında ikinci İzmit Kâğıt Fabrikası kuruldu.

Bu fabrika kurulurken su ihtiyacını karşılamak için 1943’ te Sapanca- İzmit Su Yolu Tesisatı kuruldu.

1945 yılında İzmit Selüloz Fabrikası kuruldu.

1955 yılında kâğıt ve selüloz fabrikaları birleştirilerek “Türkiye Selüloz ve Kâğıt Fabrikaları İşletmesi” (SEKA)adını aldı.

1936- 1984 yılları arasında SEKA’ ya bağlı kâğıt fabrikaları şunlardır: İzmit Birinci Kâğıt Fabrikası, İzmit İkinci Kâğıt Fabrikası, İzmit Selüloz Fabrikası, Bolu Kâğıt Fabrikası, Zonguldak (Çaycuma) Kâğıt Fabrikası, Giresun (Aksu) Kâğıt Fabrikası, Muğla (Dalaman) Kâğıt Fabrikası, Afyon Kâğıt Fabrikası, Balıkesir Kâğıt Fabrikası, Mersin (Taşucu) Kâğıt Fabrikası, Kastamonu Kâğıt Fabrikası.

Türkiye,  1990’ larda dünyada kâğıt- karton üreten 150 ülke arasında 30’ uncu sıradaydı ve kâğıt üretiminin neredeyse tamamını yerli üretimle karşılar durumdaydı.

1993 yılında Türkiye’ de özel sektöre ait kâğıt fabrikası sayısı 21 idi.

Türkiye’ nin kâğıt ihtiyacının yarısından fazlasını sağlayan SEKA, 2005 yılında özelleştirildi. SEKA’ ya ait fabrikalar da satıldı.

Halen Türkiye’ de kâğıt üretimi yapılıyor ama bu yeterli değil.

Kâğıt konusunda dışa bağımlı durumdayız.

Sosyal ve kültürel hayatta kâğıda o kadar çok ihtiyaç var ki, teker teker saymak mümkün değil.

Merkezî ve yerel anlamda millî bir kâğıt politikası olması şart!

Bu sorunun hem stratejik önemi hem de fayda zarar analizlerinin beraberce yapılarak değerlendirilmesi büyük önem taşıyor.

Sonuçta, güncel beğeni ve tercihlerin yerine, gelecekte oluşacak sorunlar belirlenmeli, toplumun sağlıklı geleceği düşünülmelidir.

Gününüz aydınlık ve esenlik dolu olsun!

NE MUTLU TÜRK’ ÜM DİYENE!